ഇവിടെ....
ഇരുട്ട് പതിയെ ജനല് വഴി തണുത്ത കൈകള് നീട്ടി തൊടുന്ന നേരത്ത്-
ഞാന് നിന്റെ ചിരിക്കുന്ന മുഖം മാത്രം നോക്കി കിടക്കയാണ്...
ആ ചിരിക്കു പിന്നിലൊളിപ്പിച്ച വിഷാദത്തിന്റെ-
ഒരു സ്പടിക കൂടാണ് നീയെന്നു പലപ്പോഴും പറഞ്ഞതാണ് നീ..
എന്നിട്ടും എപ്പോഴും ഞാന് നിന്നെ മാത്രം ഓര്ക്കുന്നു..
നിന്നെ മാത്രം സ്വപ്നം കാണുന്നു..
നിന്റെ കൈവിരലുകളില് തൂങ്ങി-
സ്വപ്നങ്ങള് മഞ്ഞായി പെയ്യുന്ന താഴ്വരയിലേക്ക്-
ചിരകാല പുണ്യമായ എന്റെ പ്രണയവും, ഞാനും..
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങള് നിന്നെ വേദനിപ്പിക്കാതിരിക്കുവാന്-
നിന്റെ തീരുമാനങ്ങള്ക്ക് പിറകെ ഞാന് നടന്നു നിഴലായി...
ഒരിക്കലും എന്റെ കണ്ണുകള് നിറയരുത് എന്ന് നീ ശഠിച്ചു-
പക്ഷെ...,
ക്ഷമിക്കു... ഓരോ നിമിഷത്തിലും നിന്നെ ഓര്ത്തു ഞാന്-
കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു...
നീ എന്നിലെക്കൊഴുക്കി വിട്ടത്-
ഈ ഒരു ജന്മത്തിലേക്കു മാത്രമുള്ള പ്രണയമല്ല-
ഈ ഒരു ജന്മത്തിലേക്കു മാത്രമുള്ള കരുതലല്ല..
ഒരായിരം ജന്മങ്ങള് കൂടെ വേണമെന്ന്-
ഞാന് ആഗ്രഹിച്ചു പോകുമ്പോള്-
അരുതാത്തത് ആഗ്രഹിക്കുന്നു എന്ന് മനസ്സിനെ വിലക്കി-
എണ്ണപ്പെട്ട ദിവസങ്ങളെ നീ ഓര്മ്മിപ്പിക്കുന്നു..
എന്റെ അവസ്വാന ശ്വാസം വരെ നീ കൂടെ കാണും എന്നത്-
എന്റെ മനസ്സിന്റെ ഉറപ്പാണ്..
എന്റെ പ്രാര്ഥനയാണ്..
എന്നെ കൈ വിടില്ല ഞാന് കൈവിടാതെ കാക്കുന്ന വിശ്വാസങ്ങള്.
ഓര്മ്മകളിങ്ങനെ ഇങ്ങനെ എന്നെ-
എങ്ങോട്ടൊക്കെയോ ഒഴുക്കി കൊണ്ട് പോകുന്നു-
ഒടുവിലൊരുനാള് ഒരു താലിച്ചരടിന്റെ ബലത്തില്-
എന്നെ നിന്റെ ജീവിതത്തിലെക്കാനയിക്കും എന്ന്-
എന്റെ ചെവിയിലുമ്മ വച്ച് നീ പതിയെ പറഞ്ഞപ്പോള്-
നിന്റെ കൈ വിരലുകളില് ഞാന് മുറുകെ പിടിച്ചിരുന്നു-
ഈ ജന്മത്തില് എന്നല്ല, ഒരു ജന്മത്തിലും വിട്ടു കളയാതിരിക്കാന്...
കാര്യങ്ങള് കൂടുതല് കൂടുതല് വ്യക്തമാകുന്നു....
ReplyDeleteഎല്ലാം നന്നായ് ഭവിക്കട്ടെ.
ReplyDeleteഎന്തെഴുതണമെന്നറിയില്ല..നല്ലതു വരട്ടെ
ReplyDeleteആരാത്??? ;)
ReplyDeleteaashamsakal....
ReplyDelete