"മഴ മോഹങ്ങള്‍..."

Monday, March 15, 2010

പിന്നെയും.............

പ്രണയം അനുഭൂതിയാനെന്നു.....
ഓരോ നിമിഷവും ഓര്‍മിപ്പിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്ന വാക്കുകള്‍............
പ്രണയം ചിലപ്പോള്‍ ഒരു നീര്‍ക്കുമിള പോല്‍ ഭ്രമിപ്പിക്കുന്നു......
ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ എല്ലാം പ്രതിഫലിപ്പിച്
നൊടിയിടകൊണ്ടു..... ഉടഞ്ഞു പോകും......
മറ്റു ചിലപ്പോള്‍....
നീറിപ്പിടക്കുന്ന ഹൃദയമിടിപ്പിനും
കാത്തിരിപ്പിന്റെ അലോസരതക്കും...
ഇടയില്‍ പിടഞ്ഞു തീരുന്ന ഒരു പറഞ്ഞു തീരാത്ത കഥ....
അല്ലേ?
പറയപ്പെടാത്ത മോഴികള്‍ക്കിടയില്‍
നഷ്ട്ടമാകുന്നതും....
പറഞ്ഞു തീര്‍ന്നിട്ടും കാണാതെ പോകുന്നതും....
ഒരേ പ്രണയത്തിന്‍റെ മഴനൂലുകലാണ്............

നൂല്‍ അറ്റത് കെട്ടിയിട്ട വര്‍ണപ്പട്ടം പോലെ......
കെട്ടു പൊട്ടിചോടാന്‍ കുതിക്കുന്നു ......
പിന്നെ പിന്നെ മറവിക്കും ഓര്‍മക്കും ഇടയില്‍...... 
ഒരു കണ്ണുകള്‍ക്കും ഇടം കൊടുക്കാത്ത.....
മാറാല കെട്ടുകള്‍ക്ക് ഇടയിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞ്.........

ഉടഞ്ഞു പോകുന്ന വിഗ്രഹങ്ങള്‍ ഒന്നും കൂടിചേരാത്തപ്പോള്‍............. 
നിറയാതിരിക്കാന്‍ പാടുപെട്ട കണ്ണുകളില്‍... 
തിളക്കം അവശേഷിപ്പിച്..... 
പ്രണയം..... പിന്നെയും............. 
മഞ്ഞു തുള്ളികള്‍ പറ്റിചെര്‍ന്ന റോസാ ദലങ്ങളില്‍ 
വിരുന്നു വന്നു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു............... 

നിന്‍റെ നരന്‍.......

പ്രിയ സഖി.......

നിന്‍റെ നരന്‍....... നിന്‍റെ വാക്കുകളിലെ മനോഹാരിതയില്‍ മയങ്ങിയപ്പോഴും..........
നീ എന്‍റെ വേണുഗാനം കേട്ടു സ്വയം മറന്നപ്പോഴും......
നിന്നെ എനിക്കും, എന്നെ നിനക്കും അറിയാന്‍ ....
പ്രണയത്തിന്‍റെ പരാഗ രേണുക്കളിലായി...
പതിപ്പിച്ചു വച്ച മുന്‍ജന്മ സ്മ്രിതികള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു....

ഒരു കുഴല്‍ നാദത്തില്‍ സ്വയം മറന്ന രാജകുമാരിക്ക് പക്ഷെ.....
രാജകുമാരന്റെ ഓര്‍മകളില്‍ എവിടെയും....
ഒരു കാട്ടുപൂവിന്റെ ഗന്ധം പകര്‍ത്താന്‍ ആയില്ല...

അത് ഏതു ജന്മത്തിന്റെ തെറ്റോ......
പറയപ്പെടാത്ത പ്രണയത്തിന്‍റെ നഷ്ട്ടമോ അല്ലേ..... പ്രിയേ?

രാജകുമാരന്‍ ലയിച്ചത്‌ തന്റെ തന്നെ ഗാനത്തിലാണ്....
ഞാന്‍ നിന്‍റെ മിഴികളില്‍ ഉരുകിയ പ്രണയത്തില്‍
തളക്കപ്പെട്ടതുപോലെ അല്ല പ്രിയേ....

മത്സ്യ കന്യക അതേ ഗാനത്തിന്റെ ഈരടികളില്‍
ഇഹലോകം മറന്നതാണ്.....
നിന്നെപ്പോലെ എന്‍റെ മയില്‍‌പ്പീലി ചന്തത്തില്‍
ഇഹം മറന്നതല്ല......

അവള്‍ പ്രണയിച്ചത്.......
കാതുകളില്‍ അമൃതായ കുഴല്‍വിളി നാദത്തെ ആണ്...
നീ പ്രണയിച്ച പോല്‍ എന്‍റെ സ്വത്വത്തെ അല്ല..........

നൈമിഷിക വികാരങ്ങള്‍......
ഇരുട്ടിന്റെ... വിഷാദത്തിന്റെ ഇരുള്‍ അറകള്‍ തീര്‍ക്കും എന്ന്
എന്‍റെ പ്രിയേ..... എത്ര വട്ടം നിന്‍റെ കാതില്‍....
പ്രണയ യമുനാ തീരത്ത് വച്ച് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു തീര്‍ത്തത് ആണ്

എന്നിട്ടും നീ ഒരു ആമ്പല്‍ പൂവിനുള്ളില്‍ കുരുങ്ങിപ്പോയ
കുമാരിയെ ഓര്‍ത്ത്‌ കേഴുന്നു......
നിന്‍റെ മനസ്സാം പദ്മതില്‍ കുരുങ്ങിയ ......
മധുപമായി പറക്കുന്ന എന്‍റെ പ്രണയം
കണ്ടില്ലെന്നു നടിക്കുന്നുവോ നീ?