ജീവിതത്തില് നിന്നും ഓരോ ഇതളുകള് ആയി
അടര്ത്തി കളയാന് തോന്നുന്നു...
ഓരോ തിരിയും കെടുത്തിക്കൊണ്ട് -
ഇരുട്ടിലെക്കൊളിക്കാന് തോന്നുന്നു...
നിന്നെ എനിക്കേറെ പ്രിയമെന്നതിനാല്-
നിന്നെ ഓര്ക്കുമ്പോള് മാത്രം കണ് കലങ്ങുന്നു.
അര്ത്ഥമില്ലായ്മക്ക് നിറം പിടിപ്പിക്കാന് -
ഞാന് വൃഥാ ശ്രമിച്ചതാണെന് ജീവിതം..
പലപ്പോഴും നീ എന്റെ ഉള്ളു കാണുന്നു-
എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ഉരുക്കങ്ങളില്-
ജയാ, എന്റെ കൂട്ടുകാരീ...
ഏതിരുട്ടിലും നിന്റെ സ്നേഹം ഞാന് അറിയുന്നു..
നീ എന്റെ പുണ്യമാണ്...
നന്ദി... ഒരായിരം നന്ദി...
മറക്കാതിരിക്കുക...
ഓര്മ്മിക്കുവാന് ഒന്നും ഇല്ലാതിരിക്കിലും-
നിന്റെ ഓര്മ്മകളില് ഞാനുമുണ്ടാകുമെന്നു-
വൃഥാ എങ്കിലും നീ എന്റെ കുഴിമാടത്തിനരികില്-
രണ്ടിറ്റു കണ്ണുനീരായി നിന്റെ പ്രിയമോതുക.
എന്റെ ബാല്യത്തില് എനിക്ക് നഷ്ടമായതോ-
പൂര്വ ജന്മത്തില് എന്റെ കൂടെ നിന്നതോ-
എനിക്കെന്തെല്ലാമോ ആണ് നീ...
വെറും വാക്കല്ലാത്ത എന്റെ മനസ്സാണിത്..
നിന്റെ സൌഹൃദം ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു..
വരും ജന്മങ്ങളിലും...