മെല്ലെ തുറന്ന കുഞ്ഞു വായിലേക്ക്-
അമൃതമിറ്റിച്ചു തന്ന-
അമ്മ എന്ന മുഖത്തിന്
അവന് ആദ്യമായി കൊടുത്തു ഒരു ഭാഗം...
വെയില് പൊള്ളിച്ച നടവഴിയില് നിന്നും-
തോളിലെടുത്തു നടന്ന
അച്ഛന് എന്ന കരുതലിന് അവന് കൊടുത്തു-
പിന്നേയുമൊരുഭാഗം
മഴപ്പെയ്ത്തില് ചാലുകള് വീണ-
നാട്ടുവഴിയില് ഇടം കയ്യില്-
ഇറുകെ പിടിച്ച സ്നേഹിതന് എന്ന-
ഇളം ചൂടിനും അവന് കൊടുത്തു ഒരു ഭാഗം
തുറന്നു പിടിച്ച പുസ്തക താളിലേക്ക് -
ആകാശക്കീറുകാണിക്കാതെ -
പീലിത്തുണ്ട് ഒളിപ്പിച്ചു തന്ന-
കൂട്ടുകാരിക്കും കൊടുത്തു ഒരു ഭാഗം..
വളരുന്ന വര്ഷങ്ങളോടൊപ്പം
ചിന്തകളും ആശയങ്ങളും വളര്ന്നതോടൊപ്പം-
വളരുന്ന സ്വപ്നങ്ങള്ക്കും കൊടുത്തു-
മോഹങ്ങള്ക്ക് വിളനിലമാകാന് ഒരു ഭാഗം.
അഗ്നി സാക്ഷിയായി
വലതു കരം പിടിച്ചു കൂടെ വന്ന പെണ്ണിന്-
നിറുകില് മുകര്ന്നു കൊണ്ട് നല്കി-
ഒരു വലിയ ഭാഗം.
അമ്മ എന്ന മുഖത്തിന്
അവന് ആദ്യമായി കൊടുത്തു ഒരു ഭാഗം...
വെയില് പൊള്ളിച്ച നടവഴിയില് നിന്നും-
തോളിലെടുത്തു നടന്ന
അച്ഛന് എന്ന കരുതലിന് അവന് കൊടുത്തു-
പിന്നേയുമൊരുഭാഗം
മഴപ്പെയ്ത്തില് ചാലുകള് വീണ-
നാട്ടുവഴിയില് ഇടം കയ്യില്-
ഇറുകെ പിടിച്ച സ്നേഹിതന് എന്ന-
ഇളം ചൂടിനും അവന് കൊടുത്തു ഒരു ഭാഗം
തുറന്നു പിടിച്ച പുസ്തക താളിലേക്ക് -
ആകാശക്കീറുകാണിക്കാതെ -
പീലിത്തുണ്ട് ഒളിപ്പിച്ചു തന്ന-
കൂട്ടുകാരിക്കും കൊടുത്തു ഒരു ഭാഗം..
വളരുന്ന വര്ഷങ്ങളോടൊപ്പം
ചിന്തകളും ആശയങ്ങളും വളര്ന്നതോടൊപ്പം-
വളരുന്ന സ്വപ്നങ്ങള്ക്കും കൊടുത്തു-
മോഹങ്ങള്ക്ക് വിളനിലമാകാന് ഒരു ഭാഗം.
അഗ്നി സാക്ഷിയായി
വലതു കരം പിടിച്ചു കൂടെ വന്ന പെണ്ണിന്-
നിറുകില് മുകര്ന്നു കൊണ്ട് നല്കി-
ഒരു വലിയ ഭാഗം.
ജീവാംശമായി പിറന്നു വീണ -
മക്കളെന്ന പ്രതീക്ഷയ്ക്കും -
ശിഷ്ട്ട ഭാഗം മുഴുവനായി -
പിതൃത്വത്തിന്റെ അഹങ്കാരമായി കൊടുത്തു..
പിന്നെയും വളര്ന്ന വര്ഷങ്ങളില് -
വളര്ന്ന മക്കളോടായി
തനിക്കുള്ള ഭാഗത്തിനായി-
അവന് കൈനീട്ടി..
കഥയറിയാത്ത പോല് മക്കള്-
കൈ മലര്ത്തി..
പിന്നെ പിന്നെ
തിരക്കുകളിലേക്കവര് ഊളിയിട്ടു
പിന്നീടെപ്പോഴോ
മകന്റെ കൈത്താങ്ങില്-
വിരുന്നുകാരനായെത്തിയീ-
വഴിയമ്പലത്തില്-
കണ്ടു പണ്ടെങ്ങോ കണ്ടു മറന്ന മുഖം പോല്-
പണ്ടു കേട്ടു മറന്ന സ്വരം പോല്-
ഇടതു കൈത്തണ്ടയില് ഇളം ചൂടായി-
തിരിച്ചേല്പ്പിച്ചു സ്നേഹിതന്-
പണ്ടെന്നോ താന് കൊടുത്ത ഭാഗം..
ഭാഗിച്ചു കൊടുത്ത തും-
ബാക്കി വന്നതും-
തിരിച്ചു കിട്ടിയതും കുറിച്ചിടാത്ത-
തന്റെ കണക്കു പുസ്തകത്തില്-
വീതിച്ചു കൊടുത്ത പാഥേയമെന്നപോല് -
പലര്ക്കായി ഭാഗിച്ചു കൊടുത്ത മനസ്സിനെ-
കൂട്ടിയും കുറച്ചും നോക്കുവാന്-
പിന്നെയും-
വര്ഷങ്ങള് വളര്ന്നു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു...
മാഷേ നന്നായിട്ടുണ്ട്....
ReplyDeleteനന്ദി സുവീ
Deleteജീവിതം എന്ന കണക്കു പുസ്തകത്തിന്റെ താളുകള് എന്നും വളരുകയല്ലേ? അവന്റെയും നമ്മുടെയും.....
ReplyDeleteആശംസകള്
നന്ദി ദീപ
Deleteമികച്ച വരികള്
ReplyDeleteസന്തോഷം.. നന്ദി നിസാരന്
Delete